Το ζήτημα των διεθνών κυρώσεων και του εμπάργκο, του αποκλεισμού της χώρας δηλαδή από τις διεθνείς αγορές, μπορεί να χαρακτηριστεί ως ακανθώδες και πολύπλοκο. Η κατάσταση που επικρατεί στην Β. Κορέα στο χώρο της υγείας αλλά και γενικότερα της συνολικής οικονομίας, είναι αρκετά δύσκολη με ευθύνες να επιρρίπτονται τόσο στην ίδια την ηγεσία και τον τρόπο που επιλέγει να ξοδεύει μεγάλα ποσά του εθνικού προϋπολογισμού όσο και στους εξωτερικούς αποκλεισμένη από τις αγορές ,-γεγονός που εντατικοποιήθηκε μετά τις δυο ,πυρηνικές δοκιμές του 2006 και 2009 και την επιβολή δέσμης εκτεταμένων οικονομικών και εμπορικών μέτρων από το Συμβούλιο Ασφαλείας των ΗΕ- και έτσι διαπιστώνονται σοβαρές ελλείψεις σε φάρμακα και ιατρικά είδη, καύσιμα , τρόφιμα , τεχνολογικό εξοπλισμό ο οποίος θα βοηθούσε στην βελτίωση του παλαιωμένου και κατεστραμμένου οδικού δικτυού της χώρας κα. Οι κυρώσεις αυτές στόχο έχουν να πλήξουν ανώτερα στελέχη του στρατού και του κόμματος, στην ουσία όμως οι ελλείψεις δυσκολεύουν την καθημερινότητα του απλού πολίτη, ο οποίος δεν διαθέτει οικονομική ευκολία ώστε να βρει λύση στο εκάστοτε αδιέξοδο του με άλλο τρόπο. Έτσι όσο οξύμωρο και αν ακούγεται μπορεί κανείς να βρει στην πρωτεύουσα της χώρας καταστήματα με ακριβές και διεθνώς γνωστές μάρκες αρωμάτων ,ρούχων και καλλυντικών , που σίγουρα δεν απευθύνονται στο καταναλωτικό κοινό που ανήκει ο απλός πολίτης. Διαφαίνεται λοιπόν καθαρότερα μια συλλογική ευθύνη των κρατών καθώς οι κυρώσεις αυτές εν τέλει πλήττουν τον απλό λαό και όχι την ελίτ της Βορείου Κορέας.
Ο κατάλογος με τις κυρώσεις προς την Β. Κορέα είναι μακρύς. Το παιχνίδι που έχει στηθεί στην προκειμένη είναι λίγο πολύ προβλέψιμο: κάθε πυρηνική δοκιμή της Β. Κορέας συνδυάζεται με επιπλέον κυρώσεις από πλευράς ΗΠΑ, ΕΕ και ΟΗΕ. Πιο συγκεκριμένα το 2013 η ΕΕ και το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ επέβαλαν νέες κυρώσεις ως απάντηση στην πυρηνική δοκιμή που είχε γίνει στις 12 Φεβρουαρίου. Πιο πρόσφατο περιστατικό αποτελεί αυτό του Ιανουαρίου του 2016 , όταν μετά από νέα δοκιμή οι ΗΠΑ, επέβαλλαν επιπρόσθετες κυρώσεις. Ψάχνοντας κάνεις όλο και περισσότερο το ζήτημα του εμπάργκο και των κυρώσεων αντιλαμβάνεται πως σε όλο αυτό κρύβεται και μια δόση παραλογισμού ίσως και σουρεαλισμού. Υπάρχει ένας κατάλογος του ΟΗΕ με συγκεκριμένα είδη που ανήκουν στην κατηγορία των πολυτελών και η χώρα αδυνατεί να εισάγει, με την ιδιαιτερότητα όμως πως ο κατάλογος αυτός δεν είναι εξαντλητικός με αποτέλεσμα η κάθε χώρα που επιβάλλει κυρώσεις στην Β .Κορέα να είναι αυτή που αποφασίζει στην ουσία τι είναι και τι δεν είναι είδος πολυτελείας.
Προβλήματα που για πολλούς από εμάς ανήκουν στο παρελθόν είτε μπορούν εύκολα να αντιμετωπιστούν για τον απλό Βορειοκορεάτη μπορεί να του στοιχίσουν την ζωή. Το 2012 ανακοινώθηκε ότι σε κάθε 100.000 Βορειοκορεάτες οι 409 έπασχαν από φυματίωση. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας είχε ανακοινώσει πως θα παραχωρούσε αρχικά στην πρωτεύουσα και μετέπειτα στα επαρχιακά νοσοκομεία μηχανήματα για την έγκαιρη διάγνωση της νόσου. Οι συσκευές όμως έφτασαν στην χώρα με καθυστέρηση ενός χρόνου, καθώς ήταν αμερικανικής παραγωγής και μέχρι να δοθεί η έγκριση από το αμερικάνικο τμήμα εμπορίου, ο πολύτιμος χρόνος των 12 μηνών είχε χαθεί για πολλούς πολίτες.
