Η Βόρεια Κορέα είναι μια χώρα απομακρυσμένη, τόσο χιλιομετρικά όσο και πολιτισμικά από τα δεδομένα του Δυτικού κόσμου. Η απόσταση της εντείνεται και σε διεθνές διπλωματικό επίπεδο με πολύπλευρες κυρώσεις που αφορούν τον πολιτικό, ιατρικό, τεχνολογικό τομέα. Παρά ταύτα, ο χαρακτηρισμός ως σοσιαλιστική κοινωνία δεν της ταιριάζει απόλυτα καθώς πρόκειται για ένα “υβρίδιο”, στο οποίο μάλιστα ο καπιταλισμός έχει διεισδύσει με Κινέζικο διαβατήριο.
Η Βόρεια Κορέα δεν έχει διπλωματικές σχέσεις με τις ΗΠΑ. Επίσης, δεν είναι μέλος της Παγκόσμιας Τράπεζας. Δεν υπάρχει κάποια οργανωμένη αντιστασιακή ομάδα, εντός ούτε και εκτός της χώρας και τα περισσότερα στοιχεία για αυτήν είναι από λίγους ανθρώπους που κατάφεραν να διαφύγουν και από ελάχιστους δημοσιογράφους που καταφέρνουν να ταξιδέψουν εκεί. Μια από τις βασικότερες επιδιώξεις της Βόρειας Κορέας είναι η επανένωση με το νότο, διατηρώντας το πολιτικό σύστημά της, κάτι που δεν έχει επιτευχθεί μέχρι στιγμής. Η μοναδική σχετική συζήτηση που έγινε ανάμεσα σε βορρά και νότο είναι για δημιουργία κοινής Ολυμπιακής Ομάδας το 2008, η οποία όμως ναυάγησε. Σημείο τριβής της Βόρειας Κορέας με τη διεθνή κοινότητα είναι η εξέλιξη του προγράμματος κατασκευής πυρηνικών όπλων.
Παρόλα αυτά, σε ανθρώπινο επίπεδο οι συνήθειες των πολιτών της Βόρειας Κορέας δεν διαφέρουν τόσο στην καθημερινότητα όσο θα περίμενε κανείς, σε σχέση με εκείνες που αναπτύσσει κάποιος Ευρωπαίος πολίτης. Όσο παράδοξο και αν ακούγεται αρχικά, οι Βορειοκορεάτες χαζεύουν στο κινητό τους περιμένοντας στη στάση του λεωφορείου, κάνουν πικνικ σε “υπαίθρια πάρκινγκ”, τα παιδιά παίζουν και γελούν στις γειτονιές. Παράλληλα, αναζητούν τρόπους να αντιμετωπίσουν τους περιορισμούς και τις ιδιότυπες καθεστωτικές συνθήκες, να προστατευτούν από το έντονο κρύο που επηρεάζει τη γεωργική παραγωγή τους και τις υποδομές ηλεκτροδότησης. Όπως και σε κάθε άλλη περίπτωση, οι πολίτες της συγκεκριμένης χώρας καλούνται να ανταπεξέλθουν στις δυσκολίες της καθημερινότητας, να παλέψουν για την επιβίωση τους στηρίζοντας πάντοτε ένα μέρος της ελπίδας τους στον αγαπημένο τους ηγέτη.
Νίκος Φούρναρης.