Στην περίπτωση της Βόρειας Κορέας είναι λογικό να επικρατεί ένα κλίμα καχυποψίας, τόσο από την πλευρά τη δική της προς τον υπόλοιπο κόσμο όσο και το αντίστροφο. Το πολυετές «Μαύρο Διπλωματικό» παρελθόν μεταξύ της χώρας και του δυτικού κυρίως κόσμου δυσχεραίνει την όλη κατάσταση, επιβεβαιώνοντας, και μερικές φορές διογκώνοντας την υφιστάμενη καχυποψία. Από τη μια πλευρά η Βόρεια Κορέα δεν δημοσιεύει στοιχεία αναφορικά με τον ακριβή αριθμό πυρηνικών όπλων, ή στοιχεία που αφορούν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τις συνθήκες διαβίωσης των κρατουμένων, ή ακόμη στοιχεία που αφορούν την ποσότητα του φαγητού που διανέμεται στον κάθε πολίτη.
Έτσι οι περισσότερες πληροφορίες που λαμβάνουμε είναι είτε από φορείς ανθρωπιστικούς, είτε από πληροφορίες που διαρρέουν μέσω άλλων χωρών. Πληροφορίες όμως που σε μεγάλο βαθμό εξυπηρετούν σκοπιμότητες, ενώ πολλές από αυτές έχουν αποδειχθεί ψευδείς στο πέρασμα του χρόνου. Πέραν αυτού όμως και σε αμιγώς πολιτικό πεδίο, υπάρχει αμφοτερόπλευρη καχυποψία, για την τήρηση επικείμενων συμφωνιών για παράδειγμα, δεδομένου ότι στο παρελθόν έχουν γίνει λάθη και από τις δυο πλευρές.
Μαίρη Μονιάκη