Στην Ιορδανία ζουν σήμερα περισσότεροι από 1.400.000 Σύριοι πρόσφυγες. Τα επίσημα στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες κάνουν λόγο για 630.000. Από τον Σεπτέμβρη του 2014 τα σύνορα με την Συρία έχουν κλείσει και στη νεκρή ζώνη μεταξύ των δύο χωρών παραμένουν εγκλωβισμένοι περίπου 37.000 άνθρωποι.

Πρώτος σταθμός στην αποστολή τους είναι η πόλη του Ιρμπίντ, πολύ κοντά στα σύνορα με τη Συρία όπου ζουν 137.000. Το μεγαλύτερο κομμάτι αυτού του πληθυσμού είναι παιδιά και νέοι μέχρι 18 ετών. H συντριπτική πλειοψηφία των Σύριων στο Iρμπιντ δεν εργάζεται και νοικιάζουν σπίτια σε πολλή άσχημη κατάσταση των οποίων οι τιμές έχουν ανέβει μέχρι και 300% πάνω το τελευταίο διάστημα.

Σε όλη τη χώρα σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία είναι καταγεγραμμένα συνολικά 220.000 παιδιά Σύριων προσφύγων . Τα 189.000 ακολουθούν κάποιο επίσημο ή ανεπίσημο εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Περίπου 30.000 είναι εκτός οποιουδήποτε σχολικού συστήματος. Στην πραγματικότητα οι αριθμοί αυτοί είναι πολύ μεγαλύτεροι καθώς σημαντικός αριθμός των παιδιών δεν έχει καταγραφεί.

Πέρα από τις οργανωμένες δομές που λειτουργούν μέσω του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων αλλά και της Ιορδανικής κυβέρνησης, υπάρχουν σημεία στα οποία είναι συγκεντρωμένοι πρόσφυγες και έχουν στηθεί καταυλισμοί στους οποίους δεν φτάνει η βοήθεια. Εκεί η πρόσβαση στους δυτικούς δημοσιογράφους στην ουσία δεν είναι εφικτή και τυπικά απαγορεύεται. Για πρώτη φορά βλέπουν το φως της δημοσιότητας εικόνες από την περιοχή αυτή που βρίσκεται πολύ κοντά στη συνοριακή γραμμή Συρίας – Ιορδανίας. Πρόχειρες σκηνές και μια ζωή στο κενό.

Το Ζαάταρι είναι ο τρίτος σταθμός και ένας από τους μεγαλύτερους προσφυγικούς καταυλισμούς στην Μέση Ανατολή. Είναι η Πέμπτη μεγαλύτερη σε πληθυσμό πόλη της Ιορδανίας. Μέχρι το τέλος του 2013, καθημερινά έφθαναν στο Ζαάταρι περίπου 6.000 άνθρωποι και αυτή τη στιγμή ζουν εκεί περίπου 80.000 πρόσφυγες. Είναι μια πραγματική πόλη με αγορά, σχολεία και νοσοκομείο. Με μία μεγάλη διαφορά. Οι άνθρωποι που ζουν εδώ το βλέπουν σαν ένα προσωρινό καταφύγιο. Μέσα στο αδιέξοδο της ζωής τους που υψώνεται όπως ο φράχτης μπροστά τους.