Υπάρχει μια σειρά από περιστατικά που δικαιολογούν το χαρακτηρισμό «απρόβλεπτη» ως προς την Βόρεια Κορέα. Ναι, το «Βασίλειο των Κιμ» σε διπλωματικό και κατ’ επέκταση σε πολιτικό – οικονομικό – κοινωνικό επίπεδο είναι απρόβλεπτο, αρκεί μια μικρή ιστορική αναδρομή ώστε αυτό να γίνει φανερό. Μέχρι το 1989 η Βόρεια Κορέα στήριζε για αμυντικούς λόγους την απόκτηση ισχυρού οπλισμού και μάλιστα ο Kim Il-sung αντιμετώπιζε τα πυρηνικά όπλα με σκεπτικισμό, θεωρώντας τα περισσότερο ένα εργαλείο για διπλωματικούς σκοπούς παρά ως εργαλείο πολέμου. Το 1985 η Βόρεια Κορέα υπέγραψε σύμφωνο μη διάδοσης των πυρηνικών όπλων (NON- PROLIFERATION TREATY -NPT), το οποίο σκόπευε στην αποτροπή της διάδοσης όπλων και δεσμευόταν για την καταστροφή τους, προωθώντας τη συνεργασία των χωρών για την ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας. Έχοντας περάσει 5 χρόνια χωρίς να υπογράψει τη συμφωνία με την Υπηρεσία Διεθνούς Ατομικής Ενέργειας για τον έλεγχο των πυρηνικών της εγκαταστάσεων, η Πιονγκ-Γιανγκ το 1993 απείλησε με αποχώρηση από το σύμφωνο, όταν οι επιθεωρητές ζήτησαν να ελέγξουν τα αποθέματα πλουτωνίου στο πυρηνικό εργοστάσιο της Yongbyon.
Την ίδια χρονιά, η Βόρεια Κορέα ξεκίνησε επαφές με το Ισραήλ, με σκοπό εμπορικές και διπλωματικές συμφωνίες μεταξύ των δύο χωρών. Το Ισραήλ θα αναγνώριζε διπλωματικά τη Βόρεια Κορέα και θα προχωρούσε και σε επενδύσεις δισεκατομμυρίων, ενώ από την πλευρά της η Βόρεια Κορέα θα σταματούσε κάθε πώληση όπλων στη Μέση Ανατολή και στο Ιράν, παράλληλα με το πάγωμα του πυρηνικού της προγράμματος. Η συμφωνία δεν υπεγράφη τελικά, καθώς το Ισραήλ ανακοίνωσε πως αποχωρεί από την συμφωνία, από σεβασμό για τη δυσαρέσκεια των ΗΠΑ για τις επαφές αυτές. Η Πιονγκ-Γιανγκ απάντησε με εκτόξευση πυραύλων. Ο απρόβλεπτος χαρακτήρας της χώρας πυροδοτείται βέβαια και από τις κινήσεις των άλλων κρατών.
Το 2003 η Βόρεια Κορέα αποχώρησε από το σύμφωνο μη διάδοσης πυρηνικών. Η εκλογή του Bush και η τοποθέτηση της χώρας στον «άξονα του κακού» καθώς και η σειρά των πολιτικών εξελίξεων που ακολούθησαν προκαλούν ακόμη περισσότερο το απρόβλεπτο της Βόρειας Κορέας. Η συνέχεια αναμένεται καταιγιστική και ενδιαφέρουσα με ένα ερώτημα να ξεπροβάλλει: θα μπορέσει η Δύση να διαχειριστεί σε λίγα χρόνια -αν δεν αλλάξουν κάποιες ισορροπίες – μια χώρα με απρόβλεπτη ηγεσία και καλά ανεπτυγμένο πυρηνικό πρόγραμμα;