- Πιστεύατε ποτέ ως φοιτητής, κατά τη διάρκεια των σπουδών σας, ότι θα φτάνατε ποτέ μέχρι εδώ;
Αν με το «μέχρι εδώ» εννοούμε τη συμμετοχή μου σε μια ολοκληρωμένη/επιτυχημένη διαστημική αποστολή, σίγουρα όχι, δεν το περίμενα σαν φοιτητής! Αυτό ίσως αποτελεί και τη μεγαλύτερη προσωπική ικανοποίηση τελειώνοντας το project UPSat.
- Πώς ξεκίνησε το project; Πόσα χρόνια τρέχει;
Η ομάδα UPSat γεννήθηκε το καλοκαίρι του 2008 από υποψήφιους διδάκτορες και προπτυχιακούς φοιτητές του Εργαστηρίου Τεχνικής Μηχανικής (Τμήμα Μηχανολόγων και Αεροναυπηγών Μηχανικών, Πανεπιστήμιο Πατρών) με κυριότερο στόχο τον σχεδιασμό μιας αποστολής CubeSat. Η εμπειρία που αποκτήθηκε κατά τη διάρκεια της αποστολής YES-2 βρήκε άμεση εφαρμογή στο hands-on project UPSat.
- Πώς εξελίχθηκε η ιδέα του δορυφόρου;
Από την αρχή της σύστασης της ομάδας τέθηκαν οι παρακάτω στόχοι:
Η εκπαίδευση προπτυχιακών φοιτητών πάνω στις βασικές αρχές των διαστημικών συστημάτων
Ο σχεδιασμός μιας ολοκληρωμένης διαστημικής αποστολής σχεδιάζοντας όλα τα απαιτούμενα υποσυστήματα από το μηδέν
Μέχρι και το 2012 όλες οι δουλειές αφορούσαν γενικά το σχεδιασμό υποσυστημάτων Μικροδορυφόρου (μονής δομής – Single Unit CubeSat), εκτός πλαισίου κάποιας διαστημικής αποστολής. Προέκυψαν αρκετές διπλωματικές εργασίες όλα αυτά τα χρόνια αλλά δυστυχώς αρκετές από αυτές δεν βρήκαν εφαρμογή στο τελικό flight model που σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε στα πλαίσια του προγράμματος QB50.
Από τη στιγμή που ενεκρίθη η πρόταση μας για συμμετοχή στο πρόγραμμα QB50 (καλοκαίρι του 2012) ξεκίνησε ο σχεδιασμός της αποστολής από την ομάδα του Πανεπιστημίου (4 εργαστήρια από τα 2 τμήματα Μηχανολόγων Μηχανικών και Ηλεκτρολόγων Μηχανικών) και στη συνέχεια η αποστολή έγινε κοινή (Πανεπιστήμιο Πατρών – Libre Space Foundation) και ολοκληρώθηκε επιτυχώς ο δορυφόρος το καλοκαίρι του 2016.
- Πώς αποφασίσατε να συνεργαστείτε με το Libre Space Foundation;
Η συνεργασία με τη Libre Space Foundation προέκυψε στις αρχές του 2016, όταν και ζητήθηκε να συντάξει μια “αναφορά ετοιμότητας” για το project. Από το σημείο εκείνο και μετά αποφασίστηκε συλλογικά ότι η αποστολή UPSat θα είναι κοινή (University of Patras and Libre Space Foundation) και θα προχωρούσε μέχρι την παράδοση συγχρηματοδοτούμενη και από τους δύο οργανισμούς.
Ο ρόλος της LSF, περιλάμβανε εμπλοκή σε όλα τα υποσύστημα και τις απαραίτητες διεργασίες μέχρι την παράδοση του Μικροδορυφόρου, μιας και ανέλαβε το management του προγράμματος για το τελευταίο 7μηνο. Η συνεργασία μεταξύ των δυο οργανισμών μπορεί να χαρακτηριστεί άριστη, κρίνοντας τόσο το αποτέλεσμα όσο και τις σχέσεις καθώς και το επίπεδο συνεργασίας μεταξύ των μελών της ομάδας, τους τελευταίους 7 μήνες του project.
- Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες δυσκολίες που αντιμετωπίσατε;
Ένα από τα βασικότερα προβλήματα ήταν ο σωστός συντονισμός όλων των διαφορετικών υπο-ομάδων και εργασιών για τη σωστή συνεργασία όλων των υποσυστημάτων του Μικροδορυφόρου. Λόγω έλλειψης εμπειρίας σε ολοκληρωμένη διαστημική αποστολή, ο σωστός συντονισμός των επιμέρους εργασιών αποτέλεσε την μεγαλύτερη πρόκληση για την ομάδα.
- Υπήρξε αρμονική συνεργασία; Πως διαχειριστήκατε το χρόνο και την πίεση;
Η συνεργασία με όλα τα μέλη της ομάδας ήταν άριστη και αυτό θεωρώ αντικατοπτρίζεται και στο τελικό αποτέλεσμα. Η ομάδα UPSat ήταν η πρώτη αποστολή που παρέδωσε το δορυφόρο χωρίς κανένα πρόβλημα και νωρίτερα από κάθε άλλη ομάδα. Εντάσεις και πίεση σίγουρα υπήρχαν αλλά πάντα σε λογικά πλαίσια, όπως συμβαίνει σε όλα τα ομαδικά projects. Η σωστή διαχείριση τους όμως και ο κοινός στόχος υπήρξαν οι καταλύτες για να οδηγηθούμε στο τέλος σε αυτό το αποτέλεσμα, που θεωρώ ικανοποιεί όλα τα μέλη της ομάδας.
- Υπήρξαν στιγμές που είχατε σκεφτεί να εγκαταλείψετε το project;
Σίγουρα όχι, σε κανένα σημείο δε σκέφτηκα να εγκαταλείψω το project! Η απογοήτευση και η πίεση διαρκούσαν μόνο μέχρι την επίτευξη του επόμενου milestone. Την στιγμή που βλέπεις οτιδήποτε να λειτουργεί και να δουλεύει όπως είχε σχεδιαστεί τα ξεχνάς όλα και προχωράς στο επόμενο! Σε αυτό βέβαια βοηθούσε πολύ η σχέση που είχαμε σαν ομάδα, κανένας δεν «επέτρεπε» στους άλλους να απογοητευτούν σε τέτοιο βαθμό ώστε να εγκαταλείψουν το project, με πρώτο και καλύτερο σε αυτό το ρόλο τον project manager Πιέρρο.
Η εμπειρία που κερδίσαμε όλοι είναι πολύ σημαντική και θα μπορούσε να αξιοποιηθεί πολύ καλυτέρα στο επόμενο παρόμοιο project.
- Ποιά ήταν η πιο αστεία στιγμή της συνεργασίας σας;
Οι ατελείωτες ώρες το 3μηνο Μάιος-Ιούλιος 2016 στο hackerspace, με όλη την ομάδα να δουλεύει ταυτόχρονα είναι το top στιγμών! Ήταν τόσο έντονα τα συναισθήματα, ειδικά όσο πλησιάζαμε στην ολοκλήρωση του project, που δεν μπορεί να επιλεγεί μια και μόνο στιγμή, αυτό το non-stop 3μηνο, είναι ουσιαστικά μια στιγμή και σίγουρα ήταν ότι καλύτερο έχω ζήσει εγώ προσωπικά!
- Ποιά είναι τα επόμενα σχέδια σας;
Ο κυριότερος προσωπικός στόχος είναι η συνέχιση ενασχόλησης με παρόμοια projects ώστε να βρει εφαρμογή η εμπειρία που αποκτήθηκε από την επιτυχή ολοκλήρωση της διαστημικής αποστολής UPSat.
Το βασικότερο είναι ότι με θέληση, σωστή οργάνωση και με τη σωστή ομάδα ανθρώπων γύρω σου όλα είναι εφικτά! Το σημαντικότερο θεωρώ που αποδείξαμε σαν ομάδα, είναι ότι ακόμα και στην Ελλάδα του 2016 (με ότι σημαίνει αυτό…) μπορείς να κατασκευάσεις ακόμα και δορυφόρο! Η όρεξη για δουλειά και η επιμονή στους στόχους που θέτει ο καθένας προσωπικά αλλά και σαν ομάδα, είναι τα «όπλα» που διαθέτει ο καθένας και μπορεί να πετύχει τα πάντα.
Καμία στιγμή όλα αυτά τα χρόνια δεν έχω σκεφτεί σοβαρά να εγκαταλείψω την Ελλάδα. Σίγουρα σκέψεις τύπου «πως θα ήταν ‘’έξω’’ η κατάσταση;», «θα είχα περισσότερες ευκαιρίες;» έχουν περάσει από το μυαλό μου κατά περιόδους, αλλά ποτέ σε τέτοιο βαθμό ώστε να αποφασίσω να ζήσω σε κάποια άλλη χώρα. Όσο μπορώ να κάνω στην Ελλάδα τα πράγματα που θέλω και ονειρεύομαι (ο δορυφόρος UPSat ήταν η απόδειξη ότι μπορώ!) δεν νομίζω ότι η απόφαση αυτή θα με απασχολήσει σοβαρά.
Ίσως τον σημαντικότερο ρόλο αυτή την περίοδο, έπαιξε η στήριξη των δικών μου ανθρώπων! Εκείνοι είναι που σου δίνουν δύναμη και σε γεμίζουν ενέργεια για να συνεχίσεις.
Η συνέντευξη του Α. Αμπατζόγλου στη Μ. Τσίρου